به یادتو
خواهر عزیزم،
همیشه در زنجیره ندیدن های تکراریت بر این باور خوش بودم که دوران سختی هایت به پایان رسیده است،افسوس که عمر شادی ها کوتاه است.
خواهر عزیزم،
دوازده روز گذشت به طول دوازده سال و یادچشمان مهربانت و نگاه ساده و زیبایت به زندگی در خاطره ها جاریست، تو که هیچگاه از نبرد با دشواری های زندگی خم به ابرو نیاوردی و همواره با روحیه بودی و هیچ رنجشی از تو به دیگران نرسید و واپسین سفرت نیز به سرعت بود وبی اندک زحمتی.
خواهر عزیزم،
من نه با دست و پا که با قلبم به سوی تو آمدم و با تکه پاره هایش بازگشتم و هنوز احساس من این است که تکه ای از قلبم در اعماق خاک با تو به ابدیت پیوسته است.
خواهر عزیزم،
با همان لبخند آرام همیشگی،مرا ببخش که چون همیشه دیر رسیدم،بدرود.
